Sunday, December 19, 2010

സാന്ത്വനം


ഞാന്‍ ഒന്‍പ്തു വര്‍ഷത്തിലധികമായി പരാലിസിസ്സ് ആയ ഒരു പാരാപ്ലീജിയ സ്കോളിയോസിസ് രോഗിയാണ്.തിരുവനന്തപുരം ജില്ലയിലെ തോന്നയ്ക്കല് എന്ന സ്ഥലത്താണ് എന്റെ വീട്.അമ്മയും അച്ചനും ചേച്ചിയും അടങ്ങുന്നതാണ് എന്റെ കുടുംബം.ചേച്ചിയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു രണ്ടു മക്കളുണ്ട്.സാമ്പത്തികമായും ശാരീരികമായും അവശരാണു എന്റെ മാതാപിതാക്കള്.എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒരു റോഡ് സൗകര്യം പോലുമില്ല.നടക്കാന് കഴിയാത്ത എനിക്ക് ഒരു അസുഖം വന്നാല് ഒന്നു ആശുപത്രിയില് പോകണമെങ്കില് മറ്റുള്ളവരുടെ കാലുപിടിക്കണം.കാരണം റോഡിലെത്തണമെങ്കില് ഒന്നര കിലോമീറ്റര് താങ്ങിയെടുക്കണം.വീല്ചെയര് ഉപയോഗിക്കുന്ന എനിക്ക് അതിലെങ്കിലും റോഡിലെത്താനുള്ള ഒരു വഴിയെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്.ഇതിനു വേണ്ടി മുട്ടാത്ത വാതിലുകളില്ല.അവസാനം കേരള മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ സുതാര്യ കേരളം പരിപാടിയുടെ പടിക്കലുമെത്തി. പക്ഷെ ഇന്നേ വരെ ആരും കണ്ണുതുറന്നില്ല.വീട്ടിലിരുന്ന് എന്നാലാവുന്ന ചെറിയ ചെറിയ ജോലികളൊക്കെ ഞാന് ചെയ്യുന്നുണ്ട്.ഗ്ലാസ് പെയിന്റിംങ്ങും ഫ്ലവര്മേക്കിംങ്ങും സ്പോഞ്ച് കൊണ്ട് പാവക്കുട്ടിയും മുത്തുകള് കൊണ്ട് മാല കമ്മല് മുതലായവ.ഒരു പിണക്കത്തോടെ വഴി മാറിയ ജീവിതത്തെ പ്രതീക്ഷയോടെ അരികിലെത്തിക്കാനുള്ള ശ്രത്തിലാണു ഞാന്....അതില് നിങ്ങളെല്ലാവരും കൈ കോര്ക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ....എന്റെ അവസ്ഥകളെല്ലാം മനസ്സിലാക്കി എനിക്ക് ഒരു ജീവിതം തരാന് തയ്യാറുള്ള ഒരു ജീവിത പങ്കാളിയെ ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു.ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിന്നായി. ചെറിയ ജോലികൊണ്ടൊന്നും രോഗികളായ മാതാപിതാക്കളെ പരിപാലിക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല.മൂന്ന് പ്രാവശ്യം ഹാര്ട്ട് അറ്റാക്ക് വന്ന അമ്മക്ക് മരുന്ന് വാങ്ങാന് തന്നെ ഭാരിച്ച തുക വേണം.DTP കോഴ്സ് പഠിച്ച എനിക്ക് ഇവിടെയുള്ള ചില സ്ഥാപനങ്ങള് വര്ക്കുകള് തരാമെന്നു പറയുന്നുണ്ട്.പക്ഷെ കമ്പ്യൂട്ടര് ഇല്ലാതെ ജോലി ഏറ്റെടുക്കാന് പറ്റില്ലല്ലോ.ഒരു കമ്പ്യൂട്ടര് വാങ്ങുകയെന്നത് എന്നേയും കുടുംബത്തിനേയും സംബദ്ധിച്ചിടത്തോളം അസാധ്യമാണ്.വീട്ടിലേക്കൊരു റോഡും കുടുംബം പുലര്ത്താനൊരു കമ്പ്യൂട്ടറുമാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ രണ്ട് ആഗ്രഹങ്ങള് .ദൈവം ഒരിക്കലെങ്കിലും എന്നെയും കാണുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ.....

പ്രീത തോന്നയ്ക്കല്.pravaahiny@gmail.com,

2 comments: