മഴ

                         പുറത്തു  നല്ല മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു . മീരയ്ക്കു എണിക്കാന്‍ മടി തോന്നി . കുറച്ചു നേരം  കു‌ടി  അവള്‍  പുതപ്പിനടിയിലേക്കു  നുണ്ട്  കയറിയ ശേഷം  മെല്ലെ  എണിറ്റു. ശബ്ദങ്ങള്‍  ഒന്നും  കേള്‍ക്കാനില്ല .  മീര  മെല്ലെ  അടുക്കളയിലേയ്ക്ക്  വന്നു  അവിടെ നോക്കി . എന്നും അടുക്കളയില്‍  ഉണ്ടാകാറുള്ള അമ്മയെ അവിടെയൊന്നും  കണ്ടില്ല . അവള്‍ വേഗം അവിടെ നിന്ന് അടുത്ത മുറിയിലേയ്ക്ക് വന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍  അമ്മ അതാ നിലത്തു  വീണു കിടക്കുന്നു . അവള്‍ അമ്മയെ വിളിച്ചു എങ്കിലും അവര്‍ക്ക്  അനക്കമൊന്നും  ഉണ്ടായിരുന്നില്ല .  മീര പെട്ടന്ന് അടുക്കളയിലേയ്ക്ക്  ഓടി  കുറച്ചു വെള്ളവുമായി അമ്മയുടെ അരികില്‍  എത്തി . എന്നിട്ടവള്‍  ആ  വെള്ളം  അമ്മയുടെ  മുഖത്ത്  തളിച്ചു  അമ്മയെ വിളിച്ചു . അതാ  അമ്മ പതിയെ  മിഴികള്‍ തുറക്കുന്നു . അമ്മയെയും കൊണ്ട് മീര കിടപ്പുമുറിയിലെയ്ക്ക് വന്നു അമ്മയെ കിടക്കയില്‍ കിടത്തിയശേഷം  അടുക്കളയിലേയ്ക്ക്  വന്നു.                                                                                                                          മീരക്ക് വല്ലാതെ കരച്ചില്‍ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു .  വന്ന കരച്ചിലിനെ  അടക്കിനിര്‍ത്തി  അവള്‍ ചായയ്ക്ക്  വെള്ളം അടുപ്പത് വച്ച്  ചായ ഉണ്ടാക്കി  അമ്മക്ക് കൊടുത്ത ശേഷം  അവള്‍ തന്‍റെ കിടപ്പുമുറിയിലെയ്ക്ക്  വന്നു കിടക്കയില്‍  ഇരുന്നു .  ഈയിടെയായി  അമ്മക്ക് തന്നെക്കുറിച്ച്  ഓര്‍ത്തു വളരെ പ്രയാസം  ആണ് .  അയാളെ  കണ്ടുമുട്ടാതിരുന്നു  എങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷേ തന്‍റെ  ജീവിതത്തില്‍  ഇത്രയധികം പ്രയാസങ്ങള്‍  ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല .  മീരയുടെ  ചിന്തകള്‍  അഞ്ചു  വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു  പിന്നിലോട്ടു  സഞ്ചരിച്ചു . അന്ന് താന്‍ സുന്ദരിയായിരുന്നു . ആരേയും കൊതിപ്പിക്കുന്ന സൌന്ദര്യം .  ബിരുദത്തിനു  പഠിക്കുമ്പോള്‍ ആണ്  മീര സലീമിനെ പരിചയപ്പെടുന്നത് . ഒരു  കൂട്ടുക്കാരിയാണ്  അയാളെ  അവള്‍ക്ക്  പരിചയപ്പെടുതികൊടുത്തത് . ആ  പരിചയം  ഒരു  പ്രണയം  ആയി  മാറാന്‍  അധികക്കാലം  വേണ്ടി  വന്നില്ല.                                                                                             ബിരുദാനന്തര ബിരുദത്തിനു  പഠിക്കുന്ന ആളാണ്  സലീം.  വ്യത്യസ്ത മത  വിഭാഗക്കാരാണ്  എന്നറിഞ്ഞിട്ടും  ആ ബന്ധത്തിന്  ഒരു  കോട്ടവും  സംഭവിച്ചില്ല . എന്താണ് തന്നെ അയാളിലെയ്ക്ക് ആകര്‍ഷിച്ചത് . സലീമിനെക്കാള്‍  സുന്ദരന്മാരായ  പല  ആണ്‍ കുട്ടികളും  ആ കലാലയത്തില്‍  ഉണ്ടായിരുന്നു .  ഒരു പക്ഷേ തന്നെ പോലെ  ദുഃഖം  അനുഭവിക്കുന്ന  ഒരാളായതിനാലാകാം . അല്ലെങ്കില്‍  അയാളുടെ  വാഗ്ചാരുത ആവാം . ഏതായാലും  ആ ബന്ധം  നാള്‍ക്കുനാള്‍  ശക്തിയായി  കൊണ്ടിരുന്നു .  പക്ഷേ  കലാലയത്തില്‍  ആരും  ഒന്നും അറിയാതിരിക്കാന്‍  അവര്‍  പ്രേത്യകം ശ്രദ്ധിച്ചു .  അങ്ങനെയിരിക്കെ  അവര്‍ പ്രതിക്ഷിച്ച  ആ ദിവസം  വന്നെത്തി . കലാലയത്തിനോട്  വിട  പറയേണ്ടുന്ന  ആ  നിമിഷം .  ആ  കലാലയത്തിന്റെ  വാകമര  ചോട്ടിലിരുന്നു  സംസാരിക്കുകയാണ്  സലീമും , മീരയും .  സംസാരത്തിന്റെ  അവസാനം  അടുത്ത  ദിവസം  കാണാം  എന്ന് പറഞ്ഞു  അവര്‍ പിരിഞ്ഞു.                                                                                                                                                                             പിറ്റേന്ന്  സലീമും . മീരയും  തമ്മില്‍  കണ്ടു . അവര്‍ കുറെ  നേരം  സംസാരിച്ചു . അവസാനം  മീര  സലീമിനോട്  യാത്ര  ചോദിച്ചു . ഇനി   പരീക്ഷയ്ക്ക്  കാണാം  എന്ന്  പറഞ്ഞു  രണ്ടു പേരും  രണ്ടു വഴിയ്ക്ക് പോയി . പരീക്ഷാ  ദിവസങ്ങള്‍  ഓടിയോടി  കടന്നു പോയി .  അവസാന  ദിവസ  പരീക്ഷയും  വന്നു . മീര പരീക്ഷ എഴുതിക്കഴിഞ്ഞു  എത്തിയപ്പോള്‍   സലിം വാകമര ചോട്ടില്‍  കാത്തിരിക്കയായിരുന്നു .  കുറെ നേരം  അവര്‍ സംസാരിച്ചശേഷം  വിലാസങ്ങള്‍  പരസ്പരം  കൈമാറികൊണ്ട്  അവര്‍  പിരിഞ്ഞു . അവള്‍  മറയുന്നതും  നോക്കി  അവന്‍ നിന്നു. പിന്നെ  അവനും പതുക്കെ  നടന്നകന്നു.                                                                                                                 ഒരു  മാസം  കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മീരക്ക്  സലീമിന്‍റെ  എഴുത്ത്  കിട്ടി . അവള്‍ക്കു  എന്തന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം  തോന്നി .  ആ കത്ത്  വായിച്ചതിനു ശേഷം  അവള്‍ അതിനു  മറുപടി  അയച്ചു . അങ്ങനെ  എഴുത്തുകളിലൂടെ  അവര്‍ സന്ദേശങ്ങള്‍  കൈമാറി കൊണ്ടിരുന്നു .  അങ്ങനെയിരിക്കെ  സലീമിന്‍റെ  കത്തുകള്‍  മീരയ്ക്കു കിട്ടാതെയായി .  അവള്‍ ഒരുപാടു  കത്തുകള്‍  അയച്ചു  എങ്കിലും  പിന്നീടു  ഒരു കത്തിനും അവള്‍ക്കു മറുപടി കിട്ടിയില്ല .  ആഴ്ചകള്‍  മാസങ്ങളായും , മാസങ്ങള്‍  വര്‍ഷങ്ങളായും ഓടിയകന്നു  കൊണ്ടിരുന്നു . നീണ്ട  അഞ്ചു  വര്‍ഷങ്ങള്‍  കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . സലീമിന്‍റെ  എഴുത്ത്  ഇതിനിടെ  ഒരിക്കല്‍ പോലും  അവള്‍ക്കു  കിട്ടിയിട്ടില്ല .  ഈ അടുത്ത്  ആ  ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന  സത്യം  ഒരു  കൂട്ടുക്കാരി  പറഞ്ഞു  മീര അറിഞ്ഞു .  സലീമിന്‍റെ  വിവാഹം  കഴിഞ്ഞു എന്ന് . അവള്‍ക്കു  അത്  താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറത്തായിരുന്നു .                                                                                                                                                                 അമ്മയുടെ  വിളി കേട്ട് മീര  പെട്ടെന്ന്  ചിന്തയില്‍  നിന്നു  ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു . അവള്‍  പുറത്തേക്കു  നോക്കി. പുറത്തു  മഴയുടെ  ശക്തി  കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു . എന്നാല്‍ തന്‍റെ മനസ്സില്‍  അതിനെക്കാള്‍  അതിശക്തമായ  മഴ പെയ്യുന്നത്  അവള്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു .                                                                                                                                                  ( ഇതു  ഞാന്‍ 2001 -ല്‍ എഴുതിയ  കഥയാണ് . അന്ന്  ഞാന്‍ ഒരേ  കിടപ്പ്  ആയിരുന്നു . എപ്പോള്‍ ഇതിനെ  ഇങ്ങനെ ഒക്കെ  രൂപപ്പെടുത്തിയെടുത്തു .  എന്തെങ്കിലും  പോരായ്മ  ഉണ്ടെങ്കില്‍  എല്ലാവരും  എന്നോട്  ക്ഷെമിക്കുക )